Dzień Walki z Przewlekłą Niewydolnością Żylną

30 czerwca obchodzimy Dzień Walki z Przewlekłą Niewydolnością Żylną. Ten dzień ma na celu uświadamiać społeczeństwo, do czego może doprowadzić zaniedbanie leczenia niewydolności żylnej. Uważa się, że ta choroba ma już wymiar społeczny, ponieważ dotyka 40–60% kobiet oraz 15–30% mężczyzn.

Dzień Walki z Przewlekłą Niewydolnością Żylną w Polsce i na Świecie

Dzień Walki z Przewlekłą Niewydolnością Żylną jest inicjatywą mającą na celu zwiększenie świadomości na temat tego schorzenia, jego profilaktyki, leczenia oraz poprawy jakości życia osób cierpiących na to schorzenie. 

W Polsce Dzień Walki z Przewlekłą Niewydolnością Żylną jest obchodzony jako część działań mających na celu edukację społeczeństwa na temat tego schorzenia. Organizacje zdrowotne, szpitale, kliniki, oraz różne instytucje mogą organizować wydarzenia, warsztaty, konferencje i kampanie edukacyjne, aby zwiększyć świadomość wśród pacjentów i pracowników służby zdrowia.

Dzień Walki z Przewlekłą Niewydolnością Żylną ma międzynarodowy charakter i jest obchodzony w wielu krajach na całym świecie. Celem obchodów jest zwiększenie świadomości na temat przewlekłej niewydolności żylnej jako poważnego problemu zdrowotnego, a także zachęcenie pacjentów do wczesnej diagnostyki i leczenia. Warto podkreślić, że działania związane z Dniem Walki z Przewlekłą Niewydolnością Żylną są ważne, ponieważ pomagają w zrozumieniu i zarządzaniu tym schorzeniem oraz w minimalizacji jego negatywnego wpływu na życie pacjentów.

Czym jest przewlekła niewydolność żylna?

Przewlekła niewydolność żylna jest wynikiem długotrwałego poszerzenia naczyń żylnych i związanego z tym wzrostu ciśnienia żylnego.

Niewydolność żylna objawia się najczęściej w kończynach dolnych. Główną przyczyną powstawania jest uszkodzenie żył transportujących krew z nóg do serca. By było to możliwe muszą dobrze funkcjonować zastawki żylne i pompa mięśniowa.

Jeśli krew ma utrudniony przepływ, zaczyna się cofać. Co oznacza, że będzie zalegać w żyłach, rozciągać je i utrudniać im prawidłową pracę. Dochodzi zatem do zastoju krwi żylnej, która może prowadzić do:

• pajączków żylnych,
• żylaków,
• obrzęków, przebarwień, stwardnień,
• stanów zapalanych w obrębie skóry,
• a w najciężej postaci owrzodzeń żylnych.

Możliwe jest rozpoznanie niewydolności żylnej. W tym celu należy wykonać ultrasonografie dopplerowską, która pozwala określić wydolność żył oraz ustalić czy są one uszkodzone, ponadto może rozpoznać zakrzepicę. Temu badaniu powinny poddać się osoby, które są szczególnie narażone na tą chorobę, zwłaszcza wtedy, kiedy to schorzenie występuje w rodzinie.

Aby zapobiegać powstawaniu niewydolności żylnej należy przede wszystkim odpowiednio o siebie dbać. Należy między innymi:

• rozciągać się, spacerować, szczególnie przy pracy siedzącej,
• unikać zbyt obcisłych ubrań, a także wybierać buty na płaskim obcasie,
• stosować zbilansowaną dietę i unikać soli,
• pić dużą ilość wody,
• regularnie wykonywać delikatne ćwiczenia gimnastyczne, które pozwolą szybko i skutecznie pobudzić krążenie krwi.

Stosując się tych zasad, można skutecznie przeciwdziałać niewydolności żylnej.

Jak radzić sobie z przewlekłą niewydolnością żylną?

Przewlekła niewydolność żylna wymaga kompleksowego podejścia do leczenia obejmującego farmakoterapię, stosowanie odpowiednich preparatów, maści oraz zmianę stylu życia. Jednym z podstawowych leków stosowanych w terapii PNŻ są flebotoniki, które poprawiają toprzepływ żylny i zmniejszają obrzęki. Diosmina i hesperydyna, często występujące w tych lekach, są skutecznymi składnikami poprawiającymi mikrokrążenie i redukującymi objawy takie jak uczucie ciężkości nóg.

Innym ważnym elementem terapii są preparaty przeciwzakrzepowe, takie jak heparyna, które zmniejszają ryzyko tworzenia się zakrzepów i poprawiają przepływ krwi. Stosowanie miejscowych maści i żeli zawierających heparynę może również przynieść ulgę w objawach poprzez zmniejszenie obrzęków i poprawę krążenia powierzchniowego. Preparaty te często zawierają dodatkowe składniki, takie jak wyciąg z kasztanowca, który działa przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo.

Kompresjoterapia, czyli stosowanie pończoch uciskowych, jest nieodzowną częścią leczenia PNŻ. Regularne noszenie pończoch uciskowych poprawia krążenie krwi w nogach, zapobiega zastojom żylnym i zmniejsza ryzyko powstawania owrzodzeń. Ważne jest, aby pończochy były odpowiednio dobrane do stopnia niewydolności żylnej oraz indywidualnych potrzeb pacjenta.

Zmiana stylu życia, w tym regularna aktywność fizyczna, również odgrywa kluczową rolę w radzeniu sobie z tą chorobą. Ćwiczenia, takie jak chodzenie, pływanie czy jazda na rowerze, pomagają w poprawie krążenia i wzmacnianiu mięśni nóg, co wspiera funkcjonowanie układu żylnego. Unikanie długotrwałego stania lub siedzenia, a także podnoszenie nóg podczas odpoczynku, może również pomóc w redukcji objawów.

Ważne jest również dbanie o odpowiednią dietę, bogatą w błonnik i niską w sól, aby zapobiegać zaparciom, które mogą pogarszać objawy choroby. Suplementacja witaminami, szczególnie witaminą C i E, może wspierać zdrowie naczyń krwionośnych i zmniejszać stan zapalny.

Jak wpływają żylaki na wygląd ciała?

Żylaki mogą znacząco wpłynąć na wygląd nóg. To widoczne wybrzuszenia lub rozwinięte, sinawe żyły, które często są widoczne pod skórą. Mogą tworzyć charakterystyczny wzór, przypominający pajęczynę lub siatkę.

W zaawansowanych przypadkach żylaków może występować obrzęk nóg. Obrzęk może sprawiać, że nogi stają się spuchnięte i masywne.

Wokół obszarów dotkniętych żylakami skóra może stać się czerwona, zgrubiała lub podatna na owrzodzenia lub zaczerwienienia. W miarę rozwoju choroby mogą pojawić się także przebarwienia skóry.

W zaawansowanych przypadkach żylaków może dojść do owrzodzeń skóry na nogach, które są bolesne i trudne do leczenia, pozostawiając przy tym blizny.

Warto zauważyć, że żylaki mogą być zarówno problemem zdrowotnym, jak i kosmetycznym. Istnieją różne metody leczenia, które mogą pomóc zarówno w poprawie wyglądu nóg, jak i w złagodzeniu objawów oraz poprawieniu zdrowia nóg.