Rola emolientów w leczeniu AZS

Choroby skóry to problemy, które mogą mieć różne podłoże. Nie zawsze są związane z brakiem higieny, a częściej z chorobami o podłożu bakteryjnym, wirusowym lub autoimmunologicznym.

Czym jest dermatoza?

Dermatoza to ogólny termin medyczny używany do opisywania różnorodnych chorób skóry lub stanów skórnych, które mogą być spowodowane przez czynniki takie jak infekcje, alergie, reakcje immunologiczne, urazy, schorzenia genetyczne.

Dermatoza może przejawiać się różnymi objawami, w zależności od rodzaju choroby skórnej. Może to być wysypka, zaczerwienienie, łuszczenie się skóry, grudki, pęcherze, owrzodzenia, świąd, ból lub inne zmiany skórne.

Najczęstsze choroby skóry

Choroby skóry mogą obejmować określone partie jak twarz lub rozległe obszary na całym ciele. Do najczęstszych chorób skórnych można zaklasyfikować trądzik, choroby alergiczne, łuszczycę lub choroby grzybicze występujące  w określonych rejonach takich jak stopy, dłonie czy strefy intymne.

Trądzik jest chorobą dermatologiczną, która dotyka głownie młode osoby. Objawia się powstawaniem na skórze, głównie w obrębie twarzy, szyi i dekoltu ropnych wyprysków, które mogą pojawiać się także na plecach. Przyczyną trądziku są złożone i mogą obejmować przyczyny genetyczne, zaburzenia hormonalne, stres a także niewłaściwą dietę.

Choroby alergiczne skóry przejawiają się swędzącą wysypką i są wynikiem reakcji immunologicznej na substancje alergenne, z którymi styczność ma organizm chorego. Reakcje alergiczne zarówno mogą być wywołane poprzez kontakt skórny z alergenami jak i w wyniku dostanie się do organizmu substancji alergennych.

Łuszczyca to przewlekła choroba autoimmunologiczna skóry, charakteryzująca się nadmiernym szybkością wzrostu komórek skóry. Jest to jedna z najczęstszych chorób skóry, dotykająca miliony ludzi na całym świecie. Objawia się ona suchymi, czerwonymi plamami pokrytymi srebrzystymi łuskami, które mogą być bolesne i swędzące.

Grzybica skóry to infekcja skóry wywołana przez grzyby. Istnieje wiele różnych rodzajów grzybic skórnych, z których każda może mieć swoje własne objawy i miejsca występowania. Najczęstsze typy grzybicy to grzybica stóp, paznokci, grzybica miejsc intymnych oraz skóry głowy potocznie określana łupieżem.

Atopowe zapalenie skóry może być często mylone z łuszczycą, jednaj leczenie tych chorób znacznie się różni, dlatego aby terapia była efektywna istotna jest trafna diagnoza. AZS charakteryzuje się przede wszystkim intensywnym świądem uniemożliwiającym codzienne funkcjonowanie, który pojawia się także w nocy. Oprócz świądu AZS charakteryzuje się suchością i wrażliwością skory.

Choroby zakaźne skóry

Etiologia powstawania chorób skóry jest różnorodna i niektóre z nich są efektem zakażenia. Wiele z dermatoz jest spowodowanych wirusami, drożdżakami, infekcjami bakteryjnymi, a nawet pasożytami. Choroby zakaźne skóry obejmują:

• Świerzb, wywoływany przez pasożyta, którym jest świerzbowiec. Choroba wywołuje intensywne uczucie swędzenia, głownie w nocy.
• Grzybica skóry i paznokci spowodowana jest różnymi rodzajami grzybów. Ryzyko grzybicy zwiększa uszkodzona bariera skóry, nadmierna potliwość oraz korzystanie z miejsc publicznych, o większej wilgoci jak baseny czy sauny.
• Infekcje bakteryjne skóry jak gronkowiec czy liszajec zakaźny wywołane są przez bakterie. Do zakażenia może dojść przez kontakt ze zmianami skórnymi nosiciela.
• Wirus opryszczki HSV 1 jest wirusem, który wywołuje opryszczkę ust. Natomiast za opryszczkę narządów płciowych odpowiedzialny jest wirus HSV2. Oba schorzenia charakteryzują się bolesnym wypryskiem w zainfekowanym miejscu.
• Ospa wietrzna i półpasiec. Wywołane przez wirusa varicella-zoster. Ospa wietrzna objawia się wysypką i pęcherzami, podczas gdy półpasiec charakteryzuje się bolesną wysypką ograniczoną do jednej strony ciała.
• Łupież pstry to choroba wywołana przez grzyba Malassezia furfur, prowadzi do pojawienia się łuskowatych, plamistych zmian na skórze głowy i innych obszarach ciała. Do zakażenia dojść może na skutek skorzystania z przedmiotów osobistych chorego, np. grzebienia, ręcznika czy nawet ubrań.
• Róża to bakteryjne zakażenie skóry, które powoduje zaczerwienienie, bolesność i obrzęk dotkniętego obszaru. Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt  z osobą chorą, a bakterie wnikają do organizmu przez uszkodzoną skórę lub przez błony śluzowe.

Atopowe zapalenie skóry, a łuszczyca

Atopowe zapalenie skóry to choroba skóry o podłożu autoimmunologicznym o podłożu autoimmunologicznym, którego źródła są związane z genetyką. Pierwsze oznaki atopowego zapalenia skóry można zaobserwować w dzieciństwie, a jego objawy można pomylić z łuszczycą gdyż obie choroby mają podobne objawy, a różnica wynika jedynie z umiejscowienia zmian.

AZS często występuje w zgięciach skóry, takich jak łokcie, kolana, nadgarstki, a także na twarzy i szyi u niemowląt i dzieci. Łuszczyca częściej lokalizuje się na łokciach, kolanach, skalpie, plecach, ale może pojawić się również na innych obszarach skóry.

W AZS dominują objawy takie jak swędzenie, zaczerwienienie, sucha skóra i łuszczenie. W łuszczycy występują grube, srebrzyste łuski na skórze, zazwyczaj na łokciach, kolanach, skalpach i plecach. Swędzenie może występować zarówno w łuszczycy, jak i AZS, ale w AZS jest to częściej intensywne i może być bardziej uciążliwe.

Leczenie atopowego zapalenia skóry 

Podobieństwa pomiędzy łuszczycą a atopowym zapaleniem skóry mogą sprawiać problemy postawieniu właściwej diagnozy. Odpowiednie zdiagnozowanie problemu jest kluczowe gdyż leczenie łuszczycy rożni się od metody leczenia ASZ, które polegają między innymi na skupieniu się odbudowy uszkodzonego naskórka, poprzez stosowanie specjalnych kremów i preparatów natłuszczających, które poza naprawą uszkodzeń będą znosić dyskomfort w postaci świądu.

Chorzy powinni ograniczyć stres, który zaostrza objawy choroby, a terapia AZS niekiedy wymaga wprowadzenia farmakoterapii w postaci seroterapii.

W leczeniu AZS wskazane jest używanie specjalnych środków do higieny i pielęgnacji ciała. Emolienty czyli substancje których zadaniem jest nawilżanie i zmiękczanie naskórka. Emolienty tworzą na powierzchni skóry warstwę lipidową, która zapobiega utracie wody i chroni skórę przed wysuszeniem. Mogą być stosowane zarówno w przypadku skóry suchej, jak i w łagodzeniu objawów różnych chorób skórnych. Stosowanie emolientów jest zalecane jako część terapii atopowego zapalenia skóry, ponieważ pomagają nawilżyć skórę i zmniejszyć jej suchość oraz swędzenie.

Wybierając produkty do pielęgnacji skóry atopowej warto zwrócić uwagę na skład oraz przeznaczenie tego typu wyrobu. Dermokosmetyki to specjalistyczne środki przeznaczone do pielęgnacji skór problematycznych, które mają działanie lecznicze na konkretne choroby skóry, a ich dostępność jest ograniczona do aptek.