Życie z chorobą Parkinsona

12. kwietnia obchodzony jest Światowy Dzień Osób z Chorobą Parkinsona. Schorzenie to dotyka coraz większy odsetek społeczeństwa, a jego diagnoza, geneza i leczenie nadal stanowią wyzwanie dla współczesnej medycyny.

Czym jest choroba Parkinsona?

Choroba Parkinsona jest schorzeniem neurologicznym, które wypływa na koordynację ruchową. Ryzyko zachorowania na Parkinsona wzrasta wraz z wiekiem i dotyka częściej mężczyzn. Schorzenie to zazwyczaj jest diagnozowane u osób w okolicach 50. roku życia, a średnia przeżycia osób z chorobą Parkinsona wynosi 20 lat, choć nie jest spowodowana bezpośrednio chorobą, lecz powikłaniami z nią związanymi między innymi niewydolnością oddechową.

Jakie są objawy choroby Parkinsona?

Pierwsze objawy choroby Parkinsona są często bagatelizowane są często bagatelizowane, a zaliczane do nich spowolnienie ruchowe, bóle mieści czy okresowe drżenie rąk może być zagrożeniem dla bezpieczeństwa chorego.

Same objawy Parkinsona są różne i mogą różnić się w zależności od indywidualnych cech pacjenta, a także od stopnia zaawansowania choroby, lecz możemy wyodrębnić kilka charakterystycznych, dla tej choroby cech:

• Drżenie rąk w chorobie Parkinsona jest charakterystyczne. Często zaczyna się w jednej ręce i może prowadzić do drżenia także w innych częściach ciała.
• Pacjenci z Parkinsonem mogą doświadczać sztywności mięśni, co prowadzi do trudności w wykonywaniu płynnych ruchów. Mięśnie mogą być napięte i oporne na ruch.
• Pacjenci z Parkinsonem mogą mieć trudności z rozpoczęciem ruchu, wykonywaniem gestów i poruszaniem się. Mogą również doświadczać spowolnionych reakcji na bodźce zewnętrzne.
• Choroba Parkinsona prowadzi często do problemów z utrzymaniem równowagi i koordynacji ruchowej, co zwiększa ryzyko upadków.
• Osoby chore na Parkinsona doświadczają zaburzeń  w chodzie jak chód "kroczący", małe kroki lub chwiejność.
• Choroba Parkinsona wpływa również na zimny w postawie ciała, jak pochylenie do przodu, które może utrudniać funkcjonowanie.
• Większość chorych na chorobę Parkinsona problemów ze snem, takich jak bezsenność, zaburzenia snu REM lub senność w ciągu dnia.
• Charakterystyczne dla choroby Parkinsona są zaburzenia mowy i trudności z komunikacją werbalną, zanikiem intonacji lub mówieniem z monotonnym tonem głosu.
• Późne stadium choroby Parkinsona objawia się objawia się problemami z pamięcią, myśleniem i procesami poznawczymi.

Jak wygląda diagnostyka choroby Parkinsona?

Właściwa diagnostyka choroby Parkinsona jest kluczowa ze względu na wdrożenie odpowiedniego procesu terapeutycznego. Na postawienie właściwej diagnozy w chorobie Parkinsona składa się kilka czynników, wśród których najistotniejszy jest wywiad medyczny. Na tym etapie jest oceniane nasilenie objawów, historia medyczna jak i występowanie w rodzinie chorób o podłożu neurologicznym.

Kolejnym etapem diagnostycznym jest badanie neurologiczne podczas którego lekarz ocenia różne aspekty funkcji neurologicznych, w tym siłę mięśni, zręczność, równowagę, chód, drżenia oraz inne objawy neurologiczne.

Test lewodopy w diagnozie Parkinsona jest ważnym badaniem pomagającym we właściwym zdiagnozowaniu choroby. Jest to test diagnostyczny, w którym pacjent otrzymuje dawkę lewodopy, głównego składnika leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona. Jeśli występuje poprawa objawów po podaniu lewodopy, może to sugerować obecność choroby Parkinsona.

Ze względu na typ objawów przeprowadzane są także badania radiologiczne jak rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa w celu wykluczenia innych chorób mózgu, które mogą prowadzić do podobnych objawów.

Choroba Parkinsona przyczyny

Przyczyny choroby Parkinsona nie są do końca znane. Sama choroba Parkinsona związane jest z niedoborami dopaminy wywołanymi rozpadem i obumieraniem komórek dopaminergicznych w mózgu.

Przyczyny tego stanu nie są do końca znane, ale można uznać, że choroba Parkinsona ma podłoże genetyczne. 

Leczenie Parkinsona

Choroba Parkinsona jest chorobą przewlekłą i posapującą, a leczenie choroby Parkinsona może spowolnić jej rozwój i daje najlepsze efekty na wczesnym etapie choroby.

Najskuteczniejsze efekty leczenia farmakologiczne przynoszą leki z lewodopopą, amantadyna, agoniści dopaminy, leki antycholinergiczne oraz inhibitory MAO-B i COMT.

W zaawansowanych stadiach choroby leki mogą być podawane w postaci ciągłego wlewu do przewodu pokarmowego lub dożylnie przy pomocy pompy jaki i za pomocą elektrostymulacji mózgu.

Nie bez znaczenia jest regularna fizjoterapia i aktywność fizyczna. Poprawiają one sprawność ruchową i tym samym chronią przed upadkami. Zmniejszają również bóle mięśniowe związane ze sztywnością parkinsonowską.

Zapobieganie chorobom neurologicznym

Profilaktyka chorób neurologicznych, takich jak choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane czy udar mózgu, ma na celu zmniejszenie ryzyka ich wystąpienia poprzez promowanie zdrowego stylu życia polegającego na podejmowaniu zdrowych nawyków żywieniowych oraz eliminację czynników ryzyka. Warto również regularnie konsultować się z lekarzem w celu monitorowania stanu zdrowia i wczesnego wykrywania ewentualnych problemów neurologicznych oraz zadbać o sprawność umysłową podejmując rożnego rodzaju aktywności umysłowe, a także uzupełniając dietę w składniki odżywcze ważne dla właściwego funkcjonowania mózgu, dostępne zarówno w diecie jak i w jej suplementach.