Wpływ boreliozy na układ nerwowy

Borelioza jest chorobą bakteryjną przenoszoną przez kleszcze. Nie każdy kleszcz jest nosicielem patogenu chorobotwórczego, jednak należy zachować czujność w przypadku ukąszenia przez tego pajęczaka i uważnie obserwować swój organizm.

Najwyższa aktywność kleszczy to nie tylko lato, ale także wiosna i jesień. Kleszcze stają się aktywne już w temperaturach 4-5 stopni Celsjusza ale nie lubią upałów, dlatego latem w godzinach największego nasłonecznienia są one mniej aktywne, a najefektywniej funkcjonują od pierwszej rosy do południa, a później od godziny 16 do zmroku.

Jak dochodzi do zakażenia boreliozą?

Boreliozą można zakazić się od kleszcza który wybił się w nam w skórę. Nie ma możliwości aby choroba ta była przenoszona międzyludzko. Zakażenie boreliozą następuje poprzez ugryzienie kleszcza będącego nosicielem bakterii borrelia burgdorferi

Choć nie każdy kontakt z kleszczem musi skończyć się boreliozą, to latem i jesienią warto kontrolować swoje ciało, gdyż ryzyko przeniesienia choroby wzrasta wraz z czasem wkłucia zakażonego kleszcza.

Przyjmuje się że do zakażenia może dojść po 24. godzinach od ukąszenia, choć niektóre źródła podają 11, a nawet 8 godzin od momentu ukąszenia.

Jeśli mamy zwierzęta domowe należy zwrócić szczególną uwagę na ich sierść po powrocie ze spaceru, gdyż kleszcze nie tylko atakują zwierzęta, ale również traktują je jako transmiter mogący przynosić kleszcze do domu, które następnie mogą przenieść się na ludzi.

W celu ochrony warto sięgnąć po środki odstraszające kleszcze, a także stosować odpowiednią odzież.

Jakie objawy daje borelioza?

Borelioza jest chorobą, która w początkowej fazie nie daje żadnych objawów, a jej nasilenie może odbyć się nawet po kilku latach od zainfekowania pacjenta.

Pierwszy objaw boreliozy występujący w niedługim czasie po złapaniu kleszcza to rumień, czyli charakterystyczna zmiana skórna w kształcie różnokolorowych odcieni na skórze. Rumień wędrujący zazwyczaj ma kształt okręgów, ale może mieć również bardziej nieregularny kształt. Początkowo ma mały kształt, który rośnie, a sam rumień może wystąpić nawet do 30. dni po ukąszeniu przez kleszcza. Bywa, że rumień może pojawić się także w innych obszarach na ciele niż miejsce kontaktu z kleszczami.

Wczesne objawy boreliozy często są bagatelizowane ponieważ przypominają grypę. Gorączka, dreszcze, bóle głowy, zmęczenie, bóle mięśni i stawów, oraz powiększenie węzłów chłonnych są zazwyczaj przypisywane infekcjom sezonowym, zwłaszcza jeśli u chorego nie wystąpił rumień.

Późne stadium boreliozy, które może wystąpić nawet kilka lat po zakażeniu to najczęściej zmiany neurologiczne oraz stany zapalne stawów, choroby kładu krążenia jak arytmia, a także przewlekły ból mięśni, zamiany nastroju i chroniczne zmęczenie.

Jakie objawy neurologiczne daje borelioza?

Borelioza jest chorobą, która wpływa na układ nerwowy i wykołuje szereg objawów neurologicznych, które mogą się różnić w zależności od stadium choroby i rozwijać w czasie.

Neuroborelioza obejmuje objawy neurologiczne boreliozy występujcie przy tej chorobie. Na wczesnym etapie czyli do kilku miesięcy po ukąszeniu, pacjenci mogą odczuwać bóle głowy, jak i ból przypominający rwę kulszową. Borelioza może być przyczyną kleszczowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, kiedy chorzy odczuwają bóle głowy, sztywność karku oraz światłowstręt.

U niektórych chorych można zaobserwować asymetrię twarzy co jest wynikiem porażenia nerwu twarzowego.

Późne stadium neuroboreliozy przejawia się problemami z pamięcią, koncentracją, a także bólami głowy. Przyczyny drętwienia rąk, a także ich mrowienia to parastezje występujące w boreliozie.

Chorzy mogą mieć także problemy z utrzymaniem przedmiotów, a nawet z poruszaniem się co spowodowane jest polineuropatią przejawiającą się osłabieniem , bólem i drętwieniem kończyn. 

Leczenie neuroboreliozy

Leczenie neuroboreliozy czyli neurologicznych objawów boreliozy, opiera się na podawaniu antybiotyków zarówno w formie doustnej jak i dożylnej. Patogeny boreliozy, mimo antybiotykoterapii powodującej ich obumieranie mogą przez dłuższy czas utrzymywać stan zapalny.

Ośrodkowy układ nerwowy jest układem, którego pełna regeneracja jest niezwykle trudna i czasochłonna. Pełne wyleczenie neuroboreliozy jest możliwe, ale wymaga wsparcia w postaci rehabilitacji oraz ciągłego monitorowania stanu zdrowia pacjenta. Warto także zastosować dodatkowe leki i terapie w przypadku nasilonych objawów neurologicznych.

Pacjenci wymagają regularnej oceny stanu zdrowia, aby monitorować skuteczność leczenia i reagować na ewentualne nawroty choroby. U niektórych pacjentów objawy mogą utrzymywać się nawet po zakończeniu terapii, co jest określane jako zespół poboreliozowy. W takich przypadkach dalsza terapia jest zindywidualizowana i może obejmować leczenie objawowe oraz wsparcie psychologiczne.